ال ای دی چیست؟
LED مخفف عبارت Light Emitting Diode می‌باشد که به معنی دیود (ترانزیستور ) ایجاد کننده نور است. LED ها از ترکیبات نیمه‌رسانا مانند گالیوم آرسنید (GaAs) یا گالیوم نیترید (GaN) تشکیل شده‌اند. این دیودها به‌طور معمول بر روی یک تخته نیمه‌رسانا (سابسترا) قرار می‌گیرند. LED دارای دو ئایه مثبت و منفی است که هنگامی که جریان برق به پایه مثبت آن وصل شود جریان الکتریکی از طریق آنها عبور می‌کند، فوتون‌ها تولید می‌شوند که باعث تولید نور می‌شوند.
LEDها از نظر مصرف انرژی به‌طور قابل ملاحظه‌ای کارآمدتر از لامپ‌های فلورسنت و لامپ‌های کم مصرف هستند و عمر طولانی‌تری دارند. آنها نور بسیار روشن و با کیفیتی را ارائه می‌دهند و در انواع مختلفی از رنگ‌ها، اندازه‌ها و شکل‌ها موجود هستند.
استفاده‌های LED بسیار گسترده است و از جمله آنها می‌توان به روشنایی منازل و ساختمان‌ها، نمایشگرهای الکترونیکی، روشنایی خودروها، روشنایی شهری، لوازم الکترونیکی خانگی، و حتی در دامنه‌های پزشکی و کشاورزی اشاره کرد.
ال ای دی ها هم به صورت DIP و هم به صورت SMD وجود دارند.
ال ای دی ها به دلیل ساختار نیمه هادی خود نوعی دیود به شمار می روند که به آن ها دیود نوری نیز گفته می شود.
دیود نوری (LED) یک قطعه نیمه هادی است که وقتی جریان از آن عبور می کند، نور ساطع می کند. الکترون های نیمه هادی با حفره های الکترونی ترکیب می شوند و انرژی را به شکل فوتون آزاد می کنند. رنگ نور (مطابق با انرژی فوتون ها) با انرژی لازم برای عبور الکترون ها از شکاف نواری نیمه هادی تعیین می شود. که می تواند در رنگ های مختلف در طیف قرمز تا بنفش باشد. نور سفید با استفاده از چندین نیمه رسانا یا لایه ای از فسفر ساطع کننده نور بر روی دستگاه نیمه هادی به دست می آید. برای آشنایی بیشتر آشنایی با قطعات الکترونیکی و نحوه تست آنها مقاله قرار گرفته در همین سایت را مطالعه فرمایید.
اولین ال ای دی ها که در سال 1962 به عنوان اجزای الکترونیکی عملی ظاهر شدند، نور مادون قرمز با شدت کم (IR) ساطع می کردند. LED های مادون قرمز در مدارهای کنترل از راه دور استفاده می شوند، مانند مدارهایی که با طیف گسترده ای از لوازم الکترونیکی مصرفی استفاده می شوند. اولین LED های نور مرئی با شدت کم و محدود به رنگ قرمز بودند.
LED های اولیه اغلب به عنوان لامپ های نشانگر، جایگزین لامپ های رشته ای کوچک و در نمایشگرها استفاده می شدند. پیشرفت‌های بعدی ال‌ای‌دی‌های موجود در طول موج‌های مرئی، فرابنفش (UV) و مادون قرمز با خروجی نور زیاد، کم یا متوسط را تولید کردند، به‌عنوان مثال، LEDهای سفید مناسب برای روشنایی اتاق و فضای باز.
LED ها همچنین انواع جدیدی از نمایشگرها و حسگرها را به وجود آورده اند، در حالی که نرخ سوئیچینگ بالای آنها در فناوری ارتباطات پیشرفته با کاربردهای متنوعی مانند روشنایی هوانوردی، چراغ های پری، چراغ های نواری، چراغ های جلو خودرو، تبلیغات، روشنایی عمومی، علائم راهنمایی و رانندگی، دوربین مفید است. فلاش ها، کاغذ دیواری روشن، چراغ های رشد باغبانی، و تجهیزات پزشکی.
ال ای دی ها مزایای زیادی نسبت به منابع نور رشته ای دارند، از جمله مصرف انرژی کمتر، طول عمر بیشتر، استحکام فیزیکی بهبود یافته، اندازه های کوچکتر و سوئیچینگ سریعتر. در ازای این ویژگی‌های عموماً مطلوب، معایب ال‌ای‌دی‌ها شامل محدودیت‌های الکتریکی برای ولتاژ پایین و به طور کلی برای برق DC (نه AC)، ناتوانی در ارائه روشنایی ثابت از منبع تغذیه الکتریکی DC یا AC و حداکثر دمای عملیاتی کمتر است. و دمای نگهداری.
دیود های نوری به صورت چند رنگ و یا متغیر نیز وجود که دارای پایه های سه رنگ آن مشخص شده است و تغییر سطح ولتاژ و انرژی آن رنگ نور ال ای دی را تغییر می دهند که به آن ال ای دی چند رنگ گفته می شود.
جمع بندی
ال ای دی ها یا دیودهای نوری نوعی ساختار نیمه هادی هستند که با اعمال جریان برق به پایه مثبت آن ها انرژی نورانی تولید می کنند. این نور بسته به میزان انرژی و ساختار نیمه هادی می تواند رنگ های مختلفی داشته باشد. ال ای دی ها امروزه کاربرد وسیعی در ساخت لامپ های تورانی دارند و حسگر های نورانی دارند.
